Bukaresztańska jesień

W pracy

Kolędnicy i Mikołaje

 

Duminică

Rasinari

Z Rasinari do Sybina jeździ tramwaj. Pętla jest na skraju wsi.

"(…) Zawszeni i pogodni, powinniśmy trzymać się towarzystwa zwierząt, kucać sobie u ich boku jeszcze przez tysiąclecia, wdychać woń stajni raczej niż laboratoriów, umierać z chorób, a nie z lekarstw, kręcić się wokół naszej pustki i łagodnie w nią zapadać"

Samotność wyzwolonego umysłu jest wielka jak niebo nad Siedmiogrodem. Myśl bładzi w niej jak bydlę w poszukiwaniu cienia albo wodopoju.

Filozofia z wolna przybiera materialna postać. (…) Potem (…) zaczną zbierać się mężczyźni. po całym dniu bedą zmęczeni i brudni.

"(…) Najlepiej gdybym nigdy nie opuszczał tej wsi. Nie zapomnę dnia, kiedy rodzice wsadzili mnie na wóz i zawieżli do liceum w mieście. To był koniec mojego pieknego snu, ruina mojego świata"

Teksty w tym cytaty z E. Ciorana za A. Stasiukiem"Jadąc do Bababag"

Zdjęcia powstały przez Andrzeja Stasiuka i jego "Jadąc do Babadag". Jest tam rozdział pt. Rasinari, który od pierwszego akapitu mnie opętał i musiałem tam pojechać i zobaczyć to po swojemu